7. Jaffa Uluslararası Caz Festivali’nde Türk İsrail ayakta alkışlandı!

Bu festivalin kurucusu ve müzik direktörü Amikam Kimmelmann ile Avusturya Konsolosluğu’nda bir festival öncesi yemekte tanıştığımızda, bu yıl festivale yerli ve yabancı 70 müzisyenin davet edildiğini ve katılan tüm yerli müzisyenlerin festivale katıldığını öğrendim. bu festivalde onun yakın arkadaşları vardı. Kimelman, müzisyenlerin birbirleriyle iyi geçindiğini, bunun performansları olumlu etkilediğini, bu festivalin amacının bu olduğunu, yani ilk günden beri bu festivali halk için değil, halk için düzenlediğini tüm kalbimle anlattı. müzisyenler. Müzisyenlerin birlikte kaliteli zaman geçirebilecekleri ve iyi müzik çalabilecekleri bir ortam yaratmanın ve aynı zamanda yeni uluslararası ilişkiler kurmanın önemini vurguladı.

Hikâyenin başına dönecek olursak, 8 yıl önce bu festival için ilk yola çıktığında Kimelman’ın aklına, kafasındakinden farklı bir festival düzenleme fikri geldi. Hem müzisyenler hem de seyirciler için farklı bir deneyim olmasını istedi. Bu nedenle, yıllardır “çocuk yetiştirmek gibi” olarak nitelendirdiği Jaffa Caz Festivali’nin tanıklığını yaptı. İlk günden beri İsrail’deki müzisyenleri ve cazseverleri unutulmaz anlar yaşatarak değiştirdi.

Kendisine festivalle ilgili kendi yorumunu sorduğumda Kimmelman bana, “İnsanlar bu festivale ilk kez gidiyorlar gibi görünüyor. Çünkü bir konser için özel bir şey yaratma ve ilk kez gösterme gücü var. bu festivalde.. Özel bir yapım var.. Dünyanın her yerinden müzisyenlerin yaratıcılıkları var. Bu festival için. Her festival için ayrı bir tema düşünülür.” Heyecanla duygularını anlattı. Öte yandan İsrail hükümetinin bu festivale özel bir desteğinin olmadığını çünkü verecekleri kararların özgürlüğünü kısıtlayacak hiçbir şey istemediklerini ve bu nedenle bu festivalde tamamen özgür olabileceklerini söyledi.

Bu nedenle Kimelman’a büyükelçiliklerden ve yakın arkadaşlarından tüm destek geldi. İsrail’deki iyi ilişkileri sayesinde otel ve uçak konusunda destek istediğinde arkadaşları ona zarar vermediler, ellerinden geleni yaptılar. Çünkü Kimelman arkadaşlarına “Bu festival için kimseden yardım almam, kimseden yardım istemiyorum. Hadi birlikte yapalım, birlikte yapacağız” demişti. bu festival.

Örneğin, İsrail’de yaşayan zengin milyarder arkadaşlarının caz tutkunu olduğunu ve festival ekibinde her şeyi gönüllü olarak yaptığını söylerken Kimelman, “Hayal edin, bir milyarder havaalanına geliyor, bir şehir satın alabilen ve nakit parası olan bir milyarder. , ve Havaalanında elinde bir isim var.. Soyadını taşıyan o tabelalarla yurtdışından gelecek bir caz müzisyenini bekliyor. Sırf cazı sevdiği için, takımın bir parçası olmak istediği için…” bana bu bağlantıların gücünden bahsetti. Bu yüzden bu festivalde öncelik para değil, arkadaşlarıyla eğlenceli bir buluşmadır, kendisi ve halkı bu festivali bir iş olarak görmekten çok, gerçekten seviyorlarsa başarabilecekleri özgün bir proje olarak görürler.

Örneğin, festivalin ilk yılında Jaffa onlara festival alanında ilk teklif edildiğinde öyleydi. Arkadaş ve komşularının da desteğiyle burayı bir kutlama mekanı haline getirdiler. Çünkü ilk kez ziyaret ettikleri bu yer festival için uygun bir yer değildi, bu yüzden önce burayı bir şenlik ortamına dönüştürmek zorunda kaldılar. Resimler çekildi, sergiler açıldı, etrafa yemek yerleri saçıldı ve Sindirella’nın balkabağı gibi bir kutlama yeri olan Jaffa, bir anda karanlık bir yerden aydınlığa çıkarak harika bir arabaya dönüştü.

Bu nedenle İsrail’de insanlar Jaffa Caz Festivali’ni ilk günden itibaren bu hikayeye tanık olan bir dostun mekanının adı gibi “Jaffa Jazz” ibaresiyle anıyor. Bu festivali bir nevi parti olarak gördükleri için, insanlar bu atmosferde güzel, tatlı ve baş döndürücü bir atmosferde şarkı söylerken, “Caz arkadaş/arkadaş caz yapar” sloganını seslendirdiklerini biliyorlardı.

Öte yandan bu konum, farklı ülkelerden müzisyenlerin bu festival aracılığıyla birbirleriyle tanışmalarına ve hayat boyu dostluklar kurmalarına, sahnede aynı dili müzik aracılığıyla konuşmalarına olanak sağladığı için ayrı bir önem taşımaktadır. Farklı ülkelerden yetenekli müzisyenlerin ve İsrailli müzisyenlerin düetlerini izlemek farklı bir coşku getiriyor. Bu sebeplerden dolayı Kimelman ve arkadaşları, dünyanın dört bir yanından İsrailli müzisyenleri ve uluslararası müzisyenleri bir araya getirdikleri, caz dünyasına davet ettikleri müzisyenleri, caz dünyasına davet ettikleri için kendilerini “cazın öncüleri” yani “cazın öncüleri” olarak tanımlıyorlar. Festivalin teması o yıl tüm yeteneklerini sahnede sergilemek. Aslında bu ancak bu festival sayesinde olabilir.

Konulara gelince, özel bir plan yapmadılar. Örneğin, 2019’da tema bir film müziğiydi. Kimelman’a gelecek yıl ne olacağını bilip bilmediğini sorduğumda hafif bir gülümsemeyle “Henüz belli değil ama bir opera olabilir, hatta belki çok eğlenceli” dedi. Bu yılın teması, efsanevi “Rock Grupları”, proje geçen yıl başladığında tıpkı öncekiler gibi sıradan bir temaydı.

Festivale Türkiye adına caz müzisyeni Uraz Kıvaner ve projesi “Queen” katıldı.

Festival süresince Tel Aviv’in merkezinde bulunan ve kırklı yıllarda çok popüler bir sinema olan, güçlü bir hikayesi olan “sinema otelinin” çatısında, festivale katılan caz müzisyeni Oraz Kıvaner ile birlikte oturuyoruz. Türkiye’yi temsil eden festival. Önce projeye seçildiğini bilen, ardından ünlü Queen şarkısı “Bohemian Rhapsody”nin yanı sıra grubun diğer 6 popüler şarkısının da ilk kez bu festivalde kendi şarkısıyla izleyiciyle buluşacağını öğreniyor. . Özel aranjmanlar, bu parçaları nasıl seçtiğini ve nasıl sıraya koyduğunu soruyorum.

Kıvaner önce bana Queen’in yeni şeyler denemekten korkmayan, kendini diğerlerinden farklı bir yere koyan ve birçok tanıdık parçası olan bir rock grubu olduğunu söyledi. Proje açıklandığında Amikam Kimmelman ilk olarak Kıvaner’e proje için seçilen grupları anlattı. Kıvaner, parçalarını çok iyi tanıdığı dünyaca ünlü Kraliçe’yi projede adından söz ettirecek ilk müzisyenlerden biri olarak seçmek istedi.

İlk etapta festivale nasıl seçildiğinin hikayesi şöyleydi. Aslında Amikam ile ilk kez 2020’de konuştular. Ancak pandemi nedeniyle o yıl bu festivali gerçekleştiremediler. İmkanları olsa müzikal yaparlardı. O yıl projeye farklı ülkelerden müzisyenler gelemedi, ancak festival tamamen yerel müzisyenlerden oluşan bir ekiple devam etti. Bu yılki proje 2021’in sonunda ve 2022’nin başında tamamlandı. Kıvanir’in yaptığı ilk düzenleme “Bohemian Rhapsody” oldu. İkinci parça “The Show Must Go On” ve üçüncü parça “Living on My Own” idi. Kıvaner, özellikle bu iki parçanın çok acı hikayeler içerdiğini ve anlattıklarının Freddie Mercury’nin hayatından çok derin izler taşıdığını ve onu çok etkilediğini söyledi.

Örneğin, “Living On My Own” şarkı sözlerine bakarsak, bu parçada “Didodidi..” nakaratından önce Mercury’den şu dizeleri görürüz:

“Hayata bakıyorum ve zaten yalnız yaşadığımı görüyorum. Yapacak bir şey yok, gidecek hiçbir yer yok, çok yalnızım. Bu beni deli edecek. Her şey başıma geliyor, yalnızım.”
Zamanımı boşa harcamak istemiyorum, önümde güzel zamanlar olmalı. Bazen bir rüyalar ülkesinde olduğumu hissediyorum, yalnız yaşamak kolay değil.”

Queen’in şarkılarından Kıvaner’in bu festival için düzenlediği diğer şarkılar sırasıyla “We’ll Shake You” / “We Are the Champions” / “Another Bites the Dust” / “You Don’t Fool Me”.

Bu arada Kıvaner, Jaffa Caz Festivali için düzenlediği “Kraliçe’ye Saygı” projesini Türkiye’de Türk caz müzisyenleriyle birlikte çalmayı ve yakın zamanda bir konser vermeyi planladığını söyledi.

Bu yılki festivali canlı deneyimleme fırsatı bulan seyircilerden biri olarak şunu söylemeliyim ki Kıvaner’in festivalin son gecesi gerçekleşen konseri büyük ilgi gördü. Tüm biletlerin tükendiği ve seyircilerin alkışladığı bu konserde Kıvaner, düzenlediği 7 parçadan 5’ini İsrailli cazseverlerle ve zamanın izin verdiği kadar etkileyen hikayelerini paylaştı.

Törene Türkiye Büyükelçiliği Kültür ve Tanıtma Müsteşarı Selim Öztürk ve TC Tel Aviv Büyükelçiliği Moshe Mitrani de katıldı. Öte yandan festivalin kapanış töreni, festivale katılan tüm yabancı müzisyenlerle İsrailli müzisyenleri bir araya getiren “Beatles” konseri ile sona erdi ve festival direktörü Amikam Kimmelman’ın alto saksafon çaldığı görüldü.

İsrail’in en önemli müzisyen ve aranjörlerinden Gil Zohar’ın yönettiği bu konserde, elektrik bas da çalarken, tüm izleyiciler Zohar’ın düzenlemelerini dinlerken harika bir müzikalin keyfini çıkardılar. Umarım bir gün Türkiye’de farklı ülkelerden müzisyenlerin bir festival çatısı altında bir araya gelerek böyle yenilikçi ve farklı projelere imza attığını görebiliriz.